Ortağını dolandıran düzenbazın sonu

Evvel zaman içinde birbirleriyle ortak iki tüccar varmış. Bunlar yeni açtıkları dükkanlarına mallarını koymuşlar. Bir tanesinin evi, iş yerine çok yakınmış. Bu adam niyeti bozmuş ve ortağının payına düşen mallardan bir kısmını çalmayı kafasına koymuş. Gece hırsızlık için geldiğinde, kendi malları ile ortağının mallarını karıştırmayayım diye arkadaşının mallarının olduğu tarafa gizlice ceketini bırakmış. Sonra da dükkanı kapatıp evlerine gitmişler.
Ancak bir müddet sonra ortağı unuttuğu bir şeyi almak için dükkana gelmiş. Bir de bakmış ki kendi mallarının üzerinde arkadaşının ceketi duruyor. "Unutmuş herhalde" diyerek ceketi alıp ortağının mallarının üstüne koymuş. Diğer ortak ise kiraladığı bir hamalla birlikte gece yarısı dükkana gelmiş, kapıyı açmış ve ceketinin olduğu taraftaki çuvallardan bir tanesini hamalla taşıyıp evine götürmüş. Hamalın parasını verip gönderdikten sonra yorulduğu için uyuyakalmış. Sabahleyin kalkar kalkmaz hemen çuvalın yanına koşmuş ama bir de ne görsün! Gece çaldıkları, meğer kendi çuvalıymış. Başlamış dövünmeye, hamala verdiği paraya mı yansın, çektiği zahmete mi?

     Diğer ortak ise sabah dükkanı açtığında ortağının çuvallarından birinin çalındığını anlayıp üzülmüş. "Ben şimdi ortağıma ne diyeceğim, bu işten dolayı beni suçlayacak! Ama ne olursa olsun zararını karşılamalıyım." diye kendi kendine yakınmış. Bu sırada diğer ortak girmiş dükkana, bakmış ki arkadaşı üzgün, yüzünden düşen bin parça. "Hayrola dostum, neyin var, ne oldu?" diye sormuş. Arkadaşı mahcup bir şekilde "Senin çuvalını sanırım gece yarısı hırsızlar çalmışlar. Ama sen merak etme dostum. Zarardan payıma düşen neyse, vermeye hazırım!"

     Ortağının bu soylu, bu ince davranışı karşısında yaptıklarından utanan hırsız ortak, pişmanlık içinde suçunu itiraf etmiş. "Üzülme dostum! Buna hiç gerek yok. İnsanın ortak iş yaptığı dostuna ihanet etmesi kadar çirkin ve büyük bir suç yoktur. Hile ile yapılan işten hayır gelmezmiş. Seni aldatan benim, hile yaptım, çok pişmanım!" demiş. Bu sözlere şaşıran masum ortak "Nasıl yani, anlayamadım?" diye sormuş. Bunun üzerine düzenbaz ortak durumu kısaca anlatmış arkadaşına ve özür dilemiş, yalvarmış, yakarmış. "Nefsim bana çirkin işleri süslü gösterdi, cahillik yaptım, ama hatamı anladım. Senin güvenini kaybetmek istemiyorum. Tekrar ortaklığa devam edelim, lütfen beni affet, bir daha böyle şeytana uymayacağım!" diye yalvarmış. Bunun üzerine masum olan, düzenbaz ortağının suçunu affetmiş affetmesine ama bir daha ona güvenememiş ve ortaklıktan vazgeçmiş. Hırsız ortak ise yaptığı cahillikten dolayı kaybettiği işine ve ortağına üzülüp vicdan azabı çekmiş.

Kelile ve Dimne, Beydeba.